Verander je gedachten verander je leven

Deze cursus gaat over het helen van je eigen innerlijke houding

Dit doe je door de lessen toe te passen in je dagelijks leven en in alle situaties die op je pad komen. Dat geldt voor het leven met jezelf zoals jij dat leeft in relatie tot jezelf, in relatie tot je gezin, ouders, kinderen, collega’s en alle anderen die je tegen komt of waar je je bewust van bent.

De uitnodiging

De lessen raken dat aan wat we ten diepste weten en waar we op onze meer heldere momenten naar verlangen. De lessen nodigen ons uit om de aandacht te richten op dat wat wezenlijk of ‘waar’ is en om dat wat ‘niet waar’ is, aan voorbij te zien. De lessen helpen ons te realiseren dat onze vrede en onze vrijheid een innerlijke zaak is en dat wanneer we uit evenwicht zijn, we de blik naar binnen kunnen richten om het evenwicht in onszelf te hervinden in plaats van mensen, dingen en situaties buiten ons de schuld te geven en verantwoordelijk te maken voor hoe we ons voelen, wat namelijk het regelrechte gevolg is van wat we denken.

Aan hoe we ons voelen, kunnen we aflezen wat het is wat we denken. De gedachten die ingaan tegen wat we weten dat waar is over onszelf en anderen, namelijk dat we liefde zijn, zijn gedachten die ons pijn bezorgen.

Pijn is niet verboden

Het is niet zo dat we geen pijn mogen ervaren aan dingen, mensen en situaties om ons heen. Dat is wat we ervaren op het moment dat we het ervaren. Het gaat er om dat we inzien dat deze ervaring tot stand is gekomen op grond van een ‘verkeerde’ zienswijze, die niet overeenstemt met onze werkelijke realiteit. We hoeven deze pijn niet altijd te ervaren, want door het wijzigen van onze gedachten ten opzichte van de mensen, dingen en situaties om ons heen, zal onze innerlijke ervaring een andere zijn. Die ervaring zal zich meebewegen met de innerlijke wijzigingen in ons denken. En in wat we uiterlijk (denken) waar (te) nemen, zullen we het spiegelbeeld zien van onze innerlijke wereld.

De weg naar het hart -de weg van het hart

Het vermogen van het hart wordt vaak niet benut, afgesneden of misleidt. Gekwetstheid uit de kindertijd of uit een andere situatie kan maken dat je het hart hebt afgesloten. Misschien deed je dat onbewust, misschien wel héél bewust om te voorkomen dat je nog een keer gekwetst zou worden. Daarmee beroof je jezelf van de ervaring van leven met een open hart.

Je kunt bij jezelf nagaan of er enig moment in je leven is geweest dat je bewust je hart hebt gesloten. Of dat je je hart niet meer open wilt stellen voor iets of iemand omdat je niet nog een keer gekwetst wilt worden. Vraag jezelf af, of dat echt is wat je wilt. En als het antwoord is ‘ja’, dan doe je het prima, en doe je precies wat je wilt. Als het antwoord daar nee op is dan kun je op je beslissing terugkomen en opnieuw kiezen je hart weer open te stellen voor wezenlijk contact. Dat kan aanvoelen als het nemen van een groot risico. En weet dat elk wezenlijk contact met een ander samengaat met een wezenlijk contact met jezelf. Dat vraagt misschien om oefening en in elk geval de bereidheid om telkens als het hart zich heeft gesloten, het opnieuw te openen, om wéér risico te lopen gekwetst te worden. En tegelijkertijd het risico te lopen door Liefde aangeraakt te worden en tot diep in je hart te worden geraakt door de onbeschrijfelijke volheid daarvan. Soms lijkt zo’n proces op; twee stappen vooruit en dan weer een stap achteruit. Soms lijkt opgeven aantrekkelijker dan doorgaan, vraag jezelf dan: Wil ik werkelijk mijn meest wezenlijke Zelf offeren aan het idee dat ik het niet waard ben om van te houden? En elk antwoord is goed, zou het hart daarbij zeggen.

Er is geen weg naar Liefde, Liefde is de weg en Liefde is wat je bent.

Het Hart, ofwel Liefde is er altijd en het is van iedereen, op elk moment. Het is niet slechts voorbehouden aan enkele grote geesten. Het gaat erom je rechtmatige plaats in de schepping te ontdekken en daar aanspraak op te maken. Niet in de zin van afdwingen, maar in de zin van ‘het is mogelijk’ om die plek in te nemen. Het is mogelijk om in Liefde, in het Hart te leven. Vaak na een crisis of lijden aan het isolement en de pijn als gevolg van een afgesloten hart besluiten we dat het genoeg is geweest en maken we een nieuwe keuze. Een dergelijke stap nemen vraagt om moed, bereidheid en vasthoudend zijn en oefenen als het weer vergeten wordt. Het vraagt dat we alle wrok opgeven. En dat opent de deur naar een totaal andere ervaring, namelijk die van het hart.

Het Ego

Je zult ontdekken dat wanneer we over het ego spreken ons idee ervan een beetje afwijkt van het meest gangbare. Wij definiëren het ego als het deel in ons wat gelooft dat onze identiteit beperkt is tot een lichaam en een persoonlijkheid, geboren slechts om te sterven. Het ontkent dat we een spirituele identiteit bezitten, een Zelf dat niet wordt begrensd door een fysieke huls. Het ego spreekt vaak tegen ons als die kwetterende innerlijke stem die anderen en onszelf kritiseert en beoordeelt. Het is de oorzaak van veel negativiteit in ons leven.

De voornaamste boodschap van het ego is angst, angst dat we helemaal alleen zijn, verbannen in een wereld waarin aan alles tekort is, en waarin we moeten zoeken maar nooit datgene vinden waarnaar we op zoek zijn. Het ego ziet de wereld als een plaats van afgescheidenheid, van afzonderlijke lichamen en gescheiden geesten en harten. Het gelooft niet in heelheid of eenheid. Het kent de betekenis van liefde niet en het ziet vrede als zijn vijand. Het moedigt ons aan te geloven dat liefde alleen kan worden gegrondvest door eerst te denken aan de vervulling van onze eigen zelfzuchtige behoeftes.

Het ego verleidt ons, als een vervangingsmiddel voor liefde en een manier om echte liefde van ons weg te houden, om van allerlei dingen idolen en afgoden te maken, zoals lichamen, seks, drugs, lijden, gokken, mislukking, schuldgevoel, geld en een eindeloze reeks voorwerpen in de buitenwereld. Het wil niet dat wij onze innerlijke wereld en ons hart verkennen om met ons spirituele wezen in contact komen.

Het ego fluistert ons in veeleisend te zijn en bereid over andere mensen heen te lopen om te krijgen wat we willen. Het zegt ons te blijven onthouden dat woede en angst gerechtvaardigd zijn, dat deze soorten gedrag ons geven wat we verlangen en dat ‘aanvallen’ en ‘verdedigen’ de beste manier is om ons en onze gezinnen te beschermen.

Het ego bekijkt relaties alleen maar op een negatieve manier. Het beschouwt ze als gevaarlijk en als potentiële vijanden. Het laat ons vooral de verschillen onder de loep nemen, in plaats van de overeenkomsten, en vertelt ons die verschillen als mogelijke bronnen van diepe pijn in ons leven te beschouwen.

Het ego zegt ons verwondingen uit het verleden nooit ofte nimmer los te laten omdat het absoluut van levensbelang is altijd te onthouden hoe gevaarlijk relaties kunnen zijn. Het wil ons doen geloven dat we zonder angst niet zouden weten hoe we onszelf moeten beschermen en dat we daarom niet weten hoe we veilig en zeker kunnen zijn.

Het geloofssysteem van de liefde

Liefde kijkt totaal anders naar de wereld. Vanuit het gezichtspunt van het spirituele Zelf, dat pure liefde is, is het doel van onze relaties verbondenheid met elkaar te ervaren en ons te herinneren dat liefde de enige ware realiteit is die er bestaat. Binnen het geloofssysteem van de liefde zien we dat het doel van onze relaties is ons eraan te herinneren wie we zijn en dat de kern van ieder van ons liefde is. In plaats van zich op individuele verschillen te concentreren, richt liefde zich op de overeenkomsten en op de dingen die wij, als spirituele wezens, gemeen hebben.

Liefde ziet een relatie als een gelegenheid om te leren en als een uitdaging tot persoonlijke groei. In plaats van relaties als beangstigend en gevaarlijk voor te stellen, helpt zij ons ze als mogelijkheden voor liefde en lessen te beschouwen. Liefde is onveranderlijk. Zij stelt geen vragen en velt geen oordelen. Zij is altijd mild en teder. Zij ontplooit zich altijd, verspreidt zich en breidt zich over alle begrenzingen heen uit. Als we het geloofssysteem van de liefde kiezen, in plaats van dat van het ego, dan ontdekken we weer opnieuw dat geluk ons natuurlijk erfgoed is.

Recept voor innerlijke vrede

Deze vredesmethode van Paul Ferrini zijn een reeks aanwijzingen om innerlijke vrede te ervaren. In feite sporen deze aanwijzingen je aan om naar je innerlijke stem te luisteren. Ferrini noemt het een methode om te komen tot innerlijke aanvaarding en zegt dat die zo alomvattend is, dat deze alle tegenstrijdigheden en onopgeloste zaken kan bevatten.

Dit is de richting die hij daarbij volgt:

  1. Vertrouw op jezelf en luister naar wat er in je leeft.
  2. Denk niet dat je iets hoeft te weten of te doen als je luistert.
  3. Ga tijdens het verkennen van je gedachten en gevoelens alleen bij jezelf te rade.
  4. Wanneer je al je gedachten en gevoelens kunt accepteren en er vrede mee kunt hebben, luister dan naar wat er intuïtief in je opkomt.
  5. Stel je tegenover anderen in woord en daad respectvol en liefdevol op wanneer je aan ingevingen gevolg geeft.
  6. Hoe onvolmaakt je woorden en daden ook zijn, accepteer ze gewoon en weet dat je je best hebt gedaan.
  7. Accepteer de reactie van anderen, zelfs wanneer men anders reageert dan je gehoopt of verwacht had.
  8. Als de reacties van anderen je van streek maken, zoek dan een plek waar het rustig is en begin opnieuw.